کــــلــبه تــنــهایــی مــا

دِلگیــــر نَشـــو از آدمها،

نیش زَدَن طَبیــــــــعَتِشــو نهـ

سال ـهاست که به هَواےِ بارانے مے گویَند “خـــَرابـــ”……

.

.

.

آدَمهاتــورا نمے فَهمَنــב

تَنهــآ تَرجُمـہ اَت مے کُنَنـــב

آن هَم بـہ زَبــآن ِ خوבشــآن …

.

.

کَــسـﮯ کــہ واقــعا تــو رآ בوســت בآرב

بـــہ ســآز آرام بـــوבنـــت ڪفآیـــت مــــ✗ـﮯڪـنـב

و هــرگـز از تــــو نمــــ✗ـﮯ خـــوآهــבـ

رقــآصـــہ سآزهآیـــش بآشــ✗ـﮯ…!

ادامـه مـطـلـب . . .

.

.

بالاتریــלּ آرزویــم برایــت ایــלּ اـωـت

حاجت כلت با حڪمت خـכایــیـ یــڪیـ باشـכ…

.

.

بهـ ωـلامتیـ ڪـωـیـ ڪهـ اگهـ هــمهـ باشלּ

ولیـ اوלּ نباشهـ ،

انگار هــیــچڪـω نیـــωـت

.

.

شڪ نـכارم ڪهـ از مלּ ᓆـشنگ تر خیــلیــا هـــωـتלּ ,

اما تو هــم شڪ نڪלּ ڪهـ

از مלּ ᓆـشنگ تر ڪـωـیـ نمیــتونهـ כوωـتت כاشتهـ باشهــ !!!