کــــلــبه تــنــهایــی مــا

اگر کسی خوبی های تو را فراموش کرد

تو خوب بودن را فراموش نکن

.

.

.

روزی فراموش خواهیم کرد که چه صدمه ای دیده ایم

چرا گریه کرده ایم و چه کسی باعث ان شد

.

.

.

هر بار قسم خوردم که فراموشت کنم

اما هر دفعه فراموش کردم قسم خوردنم را

.

.

.

…

سکوت …

آستانه ی تحمل فریاد آدم هایی است

که فراموش نکرده اند صبوری را

.

.

.

شبها زیر دوش آب سرد رها میکنم بغض زخم هایم را

در حالی که همه میگویند

خوش به حالش چه زود فراموش کرد

.

.

.

او به من اموخت

چگونه دوست داشته باشم

اما فراموش کردن را نه

و من اجباری برای توقف دوست داشتنم ندارم

.

.

.

حکایت جالبی است که فراموش شدگان

فراموش کنندگان را هر گز فراموش نمی کنند

.

.

.

آنقدر مشغول بزرگ شدن هستیم

که گاهی

فراموش می کنیم

پدر و مادرمان در حال پیر شدن هستند

.

.

.

گاهی باید کسانی را از گذشته مان فراموش کنیم

به یک دلیل ساده

آن ها به آیندمان تعلق ندارند

همین

.

.

.

میدونی بن بست زندگی کجاست؟

وقتیه که نه حق رسیدن داری!

نه توان فراموش کردن !

.

.

.

تلخی دوریت را به دل می کشم روی خیالت اشک میریزم

هیچ وقت خیال نکن تو را فراموش میکنم

مگر اینکه کوچ به سوی خاک کنم

.

.

.

اخطار

شما جزء افرادی هستید که به سختی یادی از ما میکنید

در صورت ادامه این بی مرامی فراموش خواهید شد

.

.

.

دشمن کهنه را دوست نو مساز

زیرا دشمن کهنه مانند مار سیاه است که

بعد از صد سال انتقام را فراموش نکند

.

.

.

نمیدانم چرا عادت فراموش کاریم

شامل تو یکی نمی شود